Παπαγεωργίου Δημήτριος
Τηλ :6947705006 Προς: Τα
μέλη του Συλλόγου
Συναδέλφισσες
– Συνάδελφοι
Τον
Ιούνιο έλαβα μέρος στις εργασίες της 81ης Γενικής Συνέλευσης του κλάδου ως αντιπρόσωπος
.
Στη
συνέλευση τοποθετήθηκα για το θέμα της αξιολόγησης .
Με
την επιστολή αυτή σας παρουσιάζω το κείμενο της ομιλίας μου για να γνωρίζετε το
περιεχόμενο της τοποθέτησής μου .
Όσοι
συνάδελφοι επιθυμούν μπορούν να μεταβούν σε .έναν από τους παρακάτω συνδέσμους
για να δουν το βίντεο της ομιλίας .
Σας ευχαριστώ
, με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Δημήτρης Παπαγεωργίου
Ακολουθεί
το κείμενο της ομιλίας .
« Συναδέλφισσες – συνάδελφοι.
Το θέμα της αξιολόγησης είναι διαχρονικά ένα
από τα σημαντικότερα ζητήματα που απασχολούν ή που θα έπρεπε να απασχολούν τον
κλάδο.
Η εκπαιδευτική διαδικασία είναι
συνδεδεμένη με την έννοια της
αξιολόγησης, με ποια έννοια όμως, με την έννοια της δομημένης διαδικασίας στην οποία
θέτω στόχους, ορίζω τα μέσα και τα υλικά που θα χρησιμοποιήσω και τη διαδικασία που θα ακολουθήσω. Στη
συνέχεια ανά τακτά χρονικά διαστήματα ελέγχω την πορεία της υλοποίησης,
διορθώνω τα λάθη μου και στο τέλος κάνω συνολική αποτίμηση όλων των παραπάνω
για να δω πως μπορώ να πετυχαίνω καλύτερα τους στόχους μου.
Παρ’ ότι όμως αυτή η σύνδεση της
εκπαιδευτικής διαδικασίας και της αξιολόγησης υπάρχει και παρ’ όλο που η
Ομοσπονδία έχει ψηφισμένες θέσεις για την αξιολόγηση με απόφαση Γενικής
Συνέλευσης , δεν κάναμε τίποτα
ουσιαστικό τα προηγούμενα χρόνια σαν εκπαιδευτικοί και σαν κλάδος, ώστε να
υπάρχει ένα θεσμοθετημένο και κοινά αποδεκτό πλαίσιο αξιολόγησης του
εκπαιδευτικού έργου με μοναδικό στόχο την βελτίωσή του μέσω της
ανατροφοδότησης.
Συναδέλφισσες
– συνάδελφοι
Η 81η
Γενική Συνέλευση πρέπει να συζητήσει διεξοδικά το θέμα της αξιολόγησης , να
επικαιροποιήσει τις θέσεις της Ομοσπονδίας και να πάρει αποφάσεις . Πόσος
χρόνος έμεινε τώρα γι’ αυτό το διεξοδικά μετά τους τακτικισμούς όλη την ημέρα
το κρίνετε εσείς -.
Δεν μπορούμε να φύγουμε από εδώ
χωρίς ξεκάθαρες και τεκμηριωμένες θέσεις.
Πρώτα
απ’ όλα πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι, ότι δεν δεχόμαστε την αξιολόγηση του Ν.
4024/2011.
Πρέπει
να είμαστε ξεκάθαροι ότι η μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη πρέπει να είναι
ακώλυτη.
Πρέπει
να είμαστε ξεκάθαροι ότι δεν επιτρέπεται σε καμία περίπτωση η αξιολόγηση να
χρησιμοποιείται ως μέσο χειραγώγησης των εκπαιδευτικών.
Πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι, ότι δεν
επιτρέπεται σε καμία περίπτωση η αξιολόγηση να οδηγήσει σε κατηγοριοποίηση των
σχολείων.
Πρέπει
όμως να έχουμε και αντιπρόταση.
Δεν
μπορούμε να στεκόμαστε απέναντι στην κοινωνία με δαιμονοποιήσεις λέξεων και με
αφορισμούς.
Και εδώ θα σας πω μία προσωπική
εμπειρία που είχα σε ένα σεμινάριο που συμμετείχαν συνδικαλιστές από διάφορες
ομοσπονδίες .Εκεί τέθηκε θέμα το πώς
βλέπουν οι υπόλοιπες ομοσπονδίες και οι υπόλοιπη κοινωνία τα αιτήματα που
έχουμε εμείς.
Είπαμε να πάρουμε ένα θέμα που μας
απασχολεί, για να δούμε πώς το βλέπουν οι άλλες ομοσπονδίες εκεί μέσα ..
Ήμασταν
κάποιοι από το Σύλλογο Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας και θέσαμε
το θέμα της αξιολόγησης, πώς βλέπουν το θέμα της αξιολόγησης οι υπόλοιπες
κοινωνικές ομάδες;
Σας πληροφορώ ότι απ’ όλες τις
υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες, οι συνδικαλιστές , απ’ ότι θυμάμαι είπαν ότι
πρέπει υπάρχει αξιολόγηση. Ακούστηκαν και προτάσεις του τύπου γιατί να μην
είναι ένας αξιολογητής στο πίσω κάθισμα μέσα σε μια τάξη και να παρακολουθεί τι
κάνει ο εκπαιδευτικός και στο τέλος να του βάζει βαθμό και ανάλογα αν είναι
καλός ή κακός, να τον κρατάμε ή να τον απολύουμε.
Η κοινωνία δεν δέχεται να μην
υπάρχει καμιάς μορφής αξιολόγηση μέσα στην τάξη και καμιάς μορφής αξιολόγηση
του εκπαιδευτικού έργου.
Λέμε
ναι στην αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου, γιατί σε επίπεδο τάξης, αλλά και
σε επίπεδο σχολείου παράγεται εκπαιδευτικό έργο το οποίο είναι πολύ σημαντικό
και ενδιαφέρει ολόκληρη την κοινωνία.
Το έργο φυσικά δεν είναι αποτέλεσμα
μόνο το τι κάνει ο δάσκαλος, ο εκπαιδευτικός εκείνη τη στιγμή μέσα στην τάξη .
Είναι αποτέλεσμα των αναλυτικών προγραμμάτων,
είναι αποτέλεσμα της εκπαιδευτικής πολιτικής που ακολουθείται, είναι αποτέλεσμα
των μέσων που διαθέτει ο δάσκαλος, είναι αποτέλεσμα της σύνθεσης του μαθητικού
δυναμικού, είναι αποτέλεσμα όλων αυτών των παραγόντων.
Και αν θέλουμε να κάνουμε αξιολόγηση
και να λέμε για αξιολόγηση εκπαιδευτικού έργου θα πρέπει να αξιολογήσουμε όλο
αυτό το σύνολο που εμπλέκεται και να μην ρίχνουμε τα βάρη μόνο στο δάσκαλο.
Θα
πείτε πολύ σωστά κάποιοι ότι αυτά τα ξανά ακούσαμε γιατί είναι η πρόταση που
έχει η Ομοσπονδία από το 1991.
Ναι
, έχουν ξαναειπωθεί , όμως δεν είναι θεσμοθετημένα και δεν ισχύουν με
συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο.
Θα πείτε ότι ο δάσκαλος -και το
ακούω συνέχεια- αξιολογείται καθημερινά. Ναι συμφωνώ, αξιολογείται καθημερινά
από γονείς, γείτονες, δημάρχους, δημοσιογράφους και πολλούς άλλους . Αξιολογείται
όμως υποκειμενικά και αυθαίρετα, χωρίς συγκεκριμένα κριτήρια, χωρίς
συγκεκριμένες διαδικασίες και πολλές φορές όχι καλοπροαίρετα, αλλά υστερόβουλα.
Είμαστε υποχρεωμένοι να ορίσουμε
εμείς το θεσμικό πλαίσιο που θα εξασφαλίζει την αντικειμενικότητα και θα
προστατεύει τον εκπαιδευτικό από την αυθαιρεσία.
Επίσης άκουσα και σ’ αυτήν εδώ την
αίθουσα ότι δεν υπάρχει καλή και κακή αξιολόγηση.
Συμφωνώ
και εγώ μαζί τους, δεν υπάρχει καλή και κακή αξιολόγηση. Τα εργαλεία δεν
διαχωρίζονται σε καλά ή κακά. Εκείνο που τα διαφοροποιεί είναι η χρήση τους.
Μπορείς να χρησιμοποιήσεις ένα μαχαίρι για να κόψεις ψωμί να δώσεις σε κάποιον
που πεινάει .Το ίδιο μαχαίρι μπορείς να το χρησιμοποιήσεις και για να τον
σκοτώσεις.
Την αξιολόγηση ως εργαλείο
χειραγώγησης του εκπαιδευτικού και ως εργαλείο επιλεκτικής διαδικασίας για
μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη την απορρίπτουμε.
Την
αξιολόγηση όμως ως εργαλείο προαγωγής
του εκπαιδευτικού έργου μέσω της ανατροφοδότησης όχι μόνο δεν την
απορρίπτουμε, αλλά την χρειαζόμαστε .
Η αξιολόγηση πρέπει να γίνεται από
συλλογικά όργανα και με συγκεκριμένες διαδικασίες, που πρέπει να εξειδικεύσει η
ομοσπονδία ώστε να διασφαλίζεται η αντικειμενικότητα και να προστατεύονται οι
συνάδελφοι από αυθαιρεσίες.
Λέμε ναι στην αξιολόγηση όσων
επιθυμούν να καταλάβουν θέσεις στελεχών στην εκπαίδευση και να ασκήσουν
διοίκηση.
Και
γιατί λέμε ναι; Γιατί το να ασκώ διοίκηση συνάδελφοι σημαίνει πρώτα απ’ όλα ,
για όσους γνωρίζουν , παίρνω αποφάσεις, παίρνω αποφάσεις τις οποίες καλούνται
να τις υλοποιήσουν άλλοι και αποφάσεις οι οποίες θα ρυθμίσουν την
καθημερινότητα και τη ζωή πολλών περισσότερων.
Άρα δεν μπορεί να δίνουμε σε κανέναν
τέτοια δικαιώματα χωρίς να έχουμε αξιολογήσει εκ των προτέρων αν είναι ικανός ή
όχι να τα αναλάβει.
Συναδέλφισσες
– συνάδελφοι
Σήμερα έχουμε τεράστιες ευθύνες αν φύγουμε από
εδώ χωρίς να έχουμε συγκεκριμένη , τεκμηριωμένη πρόταση για την αξιολόγηση .
Πρόταση
που να μπορεί να σταθεί στην κοινωνία και όχι μόνο σε κλειστές αίθουσες με πολύ
συγκεκριμένα ακροατήρια.
Πρόταση
που θα προάγει το δημόσιο σχολείο και θα προστατεύει τον εκπαιδευτικό.
Ευχαριστώ »